Λαμπάδα της Ανάστασης ήρθα για ν’ αγοράσω
Είναι όλες τους πανέμορφες, ποια άραγε να πάρω
Λευκή δεν θέλω γιατί εγώ αγνή ψυχή,
ψυχή παιδιού δεν έχω
Μα ούτε και την κίτρινη δεν θέλω να κρατάω
Γιατί μου είπαν κάποτε πως μίσος συμβολίζει
Αυτή η καταγάλανη πολύ θα μου ταιριάζει
Γιατί αγαπώ τον ουρανό, τη θάλασσα,
Της μάνας μου τα μάτια

Λαμπάδα της Ανάστασης πολύ με δυσκολεύεις
Θέλω την ομορφότερη που θα με ξανανεώσει
Το χρώμα, τα στολίδια της για να με ταξιδέψουν
Να πάω μέχρι το χωριό Ανάσταση να κάνω
Αυτή η ροζ μου θύμισε τα παιδικά μου ρούχα
Η άλλη η πορτοκαλιά αυτά της αδελφής μου

Που χέρι χέρι κρατούσαμε να πάμε στη γιαγιά μας
-ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ γιαγιάκα μου
-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ μωρά μου

Λαμπάδα χωρίς λεμονανθούς εγώ δεν αγοράζω
Έστω κι αυτοί οι ψεύτικοι πίσω θα με γυρίσουν
Στης εκκλησιάς μας την αυλή, του Αγίου Χαραλάμπους
Που ο παπάς μας ο καλός, μπροστά την ωραία πύλη
–Δεύτε το φως, θα βροντοφωνεί

Λαμπάδες της Ανάστασης φέτος πολλές θ΄ανάψω
Γαλάζια, ροζ, πορτοκαλιά και πράσινη με τους ανθούς
Όλες μαζί θα μοιάζουνε, μπουκέτο αγριολούλουδων,
Που θα μοσχοβολούν, θα διαλαλούν όλα
ΠΑΣΧΑ, ΛΑΜΠΡΗ, ΑΝΑΣΤΑΣΗ για όλους τους σταυρωμένους
ΠΑΣΧΑ, ΛΑΜΠΡΗ, ΑΝΑΣΤΑΣΗ για τους ξεριζωμένους.

Νίτσα Στυλιανού Κούννου
2015-05-11