Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 14 Αυγούστου 1977. Γονείς του η Αντρούλα Καλλή-Χατζηαντώνη και ο Καλλής Παναγή από την Κυθραία. Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο Παλλουριώτισσας κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά. Υπηρετούσε στο 211 Τάγμα Πεζικού, που είναι υπεύθυνο για τα φυλάκια της πράσινης γραμμής στη δυτική περιοχή της Λευκωσίας.

Στις 3 Ιουνίου 1996, ενώ υπηρετούσε σε προκεχωρημένο φυλάκιο στην πράσινη γραμμή, εισήλθε στη νεκρή ζώνη και εντελώς απρόκλητα πυροβολήθηκε άνανδρα από Τούρκο στρατιωτικό. Ενώ σφάδαζε από τους πόνους έτρεξαν προς βοήθειά του οι συνάδελφοί του. Όμως, οι Τούρκοι άρχισαν να πυροβολούν και εναντίον τους παρεμποδίζοντας τους να τον πλησιάσουν. Αφού πέρασαν 25 λεπτά, που ήταν μοιραία για τον άτυχο Στέλιο, άνδρες της Ειρηνευτικής Δύναμης τον πλησίασαν και τον μετέφεραν με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Δυστυχώς η καθυστέρηση στη μεταφορά του ήταν μοιραία. Σύμφωνα με τους ιατρούς αν μεταφερόταν έγκαιρα είχε πολλές πιθανότητες να ζήσει. Από δημοσιεύματα του Τύπου φαίνεται ότι οι Τούρκοι είχαν στήσει παγίδα στον άτυχο Στέλιο, ο οποίος ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση Τ/Κ σκοπού να μεταβεί στην αντίπερα όχθη. Δεν πρόλαβε να τον πλησιάσει και δέχθηκε εν ψυχρώ τις δολοφονικές σφαίρες.

Οι γονείς του προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ασκώντας αγωγή εναντίον της Τουρκίας για τη δολοφονία του γιου τους. Τον Σεπτέμβριο του 2009 το ΕΔΑΔ με απόφασή του καταδίκασε την Τουρκία για τη δολοφονία του Στέλιου υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία παρέβη το άρθρο 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που αναφέρεται στην προστασία της ζωής. Η Τουρκία καταδικάστηκε σε πρόστιμο 70.000 ευρώ και στην πληρωμή όλων των δικαστικών εξόδων.