Είναι παλαιότερη από την εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους. Αυτό υπολογίζεται από την χρονολογία που έφερε η εικόνα του Τιμίου Προδρόμου. Συγκεκριμένα η εικόνα αυτή η οποία ήταν « δέηση Χριστοδούλου ιερέως μετά της πρεσβυτέρας και των τέκνων τους» έφερε τη χρονολογία 1672.

Από αυτό συμπεραίνεται ότι η εκκλησία κτίστηκε λίγο νωρίτερα. Κτίστηκε μάλιστα από τις 27 οικογένειες που κατοίκησαν τότε το χωριό. Και τούτο συνάγεται από τα 27 πιάτα που ήταν εντοιχισμένα στο θόλο του ναού με ένα πιάτο στο ιερό που αντιπροσώπευε την οικογένεια του ιερέα. Αναγκάστηκαν οι πρόγονοί μας να κτίσουν αυτό το εκκλησάκι διότι οι Τούρκοι μετά από την άλωση της Κύπρου το 1571 τούς πήραν την εκκλησία τους (την πρώτη εκκλησία του χωριού) που ήταν αφιερωμένη στον Αγ. Νικόλαο και την μετέτρεψαν σε τζαμί που παραμένει μέχρι σήμερα τζαμί. Μπαίνοντας στο χωριό μας το πρώτο που συναντούμε είναι το τζαμί αυτό – την εκκλησία μας δηλαδή – με ένα πανύψηλο και καλοδιατηρημένο μιναρέ.

Το γραφικό αυτό εκκλησάκι του Τιμίου Προδρόμου είναι κτισμένο κοντά στο τζαμί μέσα στην τούρκικη συνοικία του χωριού μας στο βορειοδυτικό τμήμα του. Τα καντήλια της εκκλησίας τα άναβαν οι Τουρκάλες όταν αντιμετώπιζαν κάποιο πρόβλημα ή ασθένεια. Σεβόντουσαν ιδιαίτερα τον Πρόδρομο. Από πρόσφατη επίσκεψη μας διαπιστώνεται ότι η εκκλησία βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Οι Τούρκοι την μετέτρεψαν σε αποθήκη σανού. Εκείνο που θυμάμαι ιδιαίτερα από το ξωκλήσι αυτό είναι το σήμαντρο του που αν και ήταν βαρύ τότε για μένα εντούτοις με πολλή χαρά το κτυπούσα καλώντας τους χριστιανούς να έρθουν στην εκκλησία για να τιμήσουν τον άγιο στις 7 Ιανουαρίου μέρα της εορτής του αγίου.